Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Στο μικροσκόπιο οι οσκαρικές ταινίες

Αυτές οι εβδομάδες ήταν αφιερωμένες στον Θείο Όσκαρ και στις υποψηφιότητες. Από όλο το οσκαρικό πακέτο ξεχωρίσαμε δύο ταινίες που θα τις συζητάμε τουλάχιστον μέχρι την επόμενη οσκαρική βραδιά.

1. Η θεωρία των πάντων
Συγκλονιστική βιογραφική ταινία για ένα από τα λαμπρότερα μυαλά της ανθρωπότητας, τον αστροφυσικό Στίβεν Χόκινγκ. Ο βραβευμένος σκηνοθέτης Τζέιμς Μαρς «παρακολουθεί» την εξέλιξή του Στίβεν από πολλά υποσχόμενο φοιτητή σε πρωτοπόρο ερευνητή /διάσημο θεωρητικό της Κοσμολογίας και της Φυσικής.















-Ερμηνεία ζωής από τον Eddie Redmayne που κέρδισε επάξια το χρυσό αγαλματίδιο. Τα zewasoft έδιναν και έπαιρναν διότι κατάφερε να δείξει την πάλη του ήρωά μας με την Νόσο του Κινητικού Νευρώνα ,που του στέρησε την ομιλία και την κίνηση. Παρά τους φυσικούς περιορισμούς είχε την ανάγκη να βρει τη μία και μοναδική αιτιολογική εξίσωση για το σύμπαν και το χρόνο.
Μας απέδειξε πως ένα λαμπρό μυαλό δεν μπορεί να παγιδευτεί μέσα σ΄ ένα ανήμπορο σώμα. 

-Στα 32 του χρόνια ο Εddie είναι ο 8ος νεότερος που κερδίζει το βραβείο Α ‘ Ανδρικού ρόλου και πιθανότατα θα διακοσμήσει και του χρόνου το τζάκι του με νέο όσκαρ αφού θα υποδυθεί έναν από τους πρώτες άντρες που έκαναν εγχείρηση φύλου για να γίνει γυναίκα.DAMN!Εκτός αν είναι υποψήφιος ο Leο... Χμμμμ, μπα πιο πιθανό να γυρίσει από οσκαρική βραδιά αγκαλιά με τη Rihanna παρά με το χρυσό αγαλματίδιο..













-Πολύ καλή και η Felicity Jones στο ρόλο της συζύγου-βράχου . H ταινία βασίζεται κιόλας στο βιβλίο που εξέδωσε η πρώην συζύγος του, Τζέιν ”Traveling to Infinity: My Life with Stephen Hawking”. Η γυναικεία γραφή-ματιά βοηθάει στο να εμβαθύνουμε στον χαρακτήρα του Χόκινγκ, να δούμε τον άνθρωπο πίσω από τον επιστήμονα. Aν και δεν μπορεί να συγκριθεί με το Βeautiful Mind (2001) με τον Russell Crowe γιατί αφενός o Ron Howard έδωσε περισσότερη βαρύτητα στη διάνοια και στην παράνοια του μαθηματικού John Nash αφετέρου δεν κατέφυγε στο ψυχόδραμα και στην αγιοποίηση των ηρώων.


2.Birdman(Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας)
Δραμεντί που σατυρίζει τον κόσμο της ηθοποιίας ή της ματαιοξοδίας(το ίδιο είναι) με ευφυή τρόπο. Τo Birdman ήταν ο φτερωτός θριαμβευτής των φετινών Όσκαρ(4 στο σύνολο) και θα μείνει στην κινηματογραφική και οσκαρική ιστορία.















-Aσυζητητί άξιξε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας ο μεξικανός Alejandro G. Iñárritu  Δεν ήταν καθόλου...απρόσμενη η αρετή του! Εύγε Ιναρίτου(μ'αρέσει όπως ακούγεται) γιατί αφιέρωσες τη νίκη σου στον φίλο και συμπατριώτη σου Αλφόνσο Κουαρόν που κέρδισε πέρσι το Όσκαρ σκηνοθεσίας με το Gravity(HELL YEAH)! Θύμισες αρκετά το φιλαράκι σου με τη σπιντάτη και ''νευρική'' σκηνοθεσία όπου κλείνεις και το μάτι στους θεατές όταν δείχνεις τα drumms.
Καμία σχέση με 21 γραμμάρια(συγκλονιστική ταινία) και Βiutiful(NOT beautiful ταινία)! Με τις ελάχιστες αλλαγές πλάνων διεισδύουμε στον κόσμο της τέχνης και στο δαιδαλώδες μυαλό του ήρωα μας, που το μόνο που αναζητά είναι η αναγνώριση του ταλέντου του.




















 -O Iναρίτουυυ έδωσε στον Μάικλ Κίτον την ευκαιρία να υποδυθεί ένα τελειωμένο σταρ, δηλαδή τον εαυτό του DUH. Έπειτα από τόσα χρόνια πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο και του δωσε να καταλάβει. Σαν να συσσώρευε το ταλέντο για χρόνια και μας το μόστραρε φέτος. Θλιβερή η στιγμή που πάει να βγάλει τον ευχαριστήριο λόγο στα Όσκαρ και τον μαζεύει. Ουδέν κρυπτόν από την καμέρα. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς ο Eddie από πάνω το άξιξε περισσότερο.

 -O Edward Norton είναι από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς(Αmerican History, Fight Club, Primal Fear) αλλά την τελευταία 5ετία δεν είχε γυρίσει κάτι αξιολόγο. Στο Birdman ξαναβρήκε την φόρμα του και solarei και yolarei!!!Στη σκηνή που μας δείχνει την ''σκληρή '' πλευρά του γονάτισα από τα γέλια αλλά και όταν αρχίζει τα φαπίδια με φτερωτό Keaton.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου