Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

RIP Robin Williams

Σύννεφο θλίψης απλώθηκε στο Hollywood με τον απροσδόκητο χαμό του Robin Williams. Ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς ''έφυγε'' και δεν θα ξανακούσουμε το δυνατό του γέλιο.

















 Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στη  Βόρεια Καλιφόρνια με τις  αρχές να εικάζουν ως πιθανή αιτία θανάτου την ασφυξία, απόρροια αυτοκτονίας. Παλαιότερα είχε γνωστοποιηθεί πως ήταν εθισμένος στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά και το τελευταίο διάστημα έπασχε από κατάθλιψη,βαριάς μορφής! ''Πίσω από ένα μεγάλο χαμόγελο κρύβεται ένας μεγάλος πόνος!''->(μέγιστη αλήθεια)
Σαν παιδί ήταν παχουλός και έτσι στόχος πολλών κακόβουλων σχολίων. Αντί να κλειστεί όμως στο καβούκι του επιστράτευσε το χιούμορ του και κέρδισε τους πάντες!
Στην 40χρονη πορεία του μας έκανε να κλαίμε μέχρι δακρύων (Miss Doutbfire,Jumanji )και να ξαναγίνουμε παιδιά(Jack,Hook). Φυσικά δεν θα αμελήσω ν΄αναφερθώ στο γεγονός πως έδωσε φωνή και πνοή στο μαγικό τζίνι στο πολυαγαπημένο κινούμενο Aladdin! Ο Steven Spielberg τον είχε περιγράψει ως μια καταιγίδα ιδιοφυΐας στην κωμωδία.














-Δεν θριάμβευσε όμως μόνο στην κωμωδία αλλά και στο δράμα. Για κάποιο λόγο οι κωμικοί ηθοποιοί όταν το γυρνάνε είναι ακόμη πιο συγκλονιστικοί  π.χ και ο Jim Carey ήταν αποκαρδιωτικός στην Αιώνια Λιακάδα ενός καθαρού μυαλού!
Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την συγκλονιστική ερμηνεία του Robin στο Good Will Hunting(1997) που απέσπασε ΔΙΚΑΙΩΣ και το Όσκαρ Β΄Ανδρικού Ρόλου.












Σαν χθες μου φαίνεται που ενέπνευσε τους μαθητές τους (ανάμεσα τους και ο Ίθαν Χοκ) ν' αγαπήσουν την ποίηση και ν΄αδράξουν τη μέρα στον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών(1989).

-Παρ' όλα αυτά η ταινία που έχει σημαδέψει την παιδική μου ηλικία ήταν τα Ξυπνήματα(1990) που πρωταγωνιστούσε με το ιερό τέρας, Robert De Niro. Η σκηνοθέτης Penny Marshall ''εξιστορεί'' τον διακαή μόχθο του γιατρού Ρόμπιν να θεραπεύσει τον κατατονικό Ρόμπερτ(https://www.youtube.com/watch?v=RbB5SWxq5d4.) Δεν έχω ξανακλάψει έτσι στη ζωή μου για ταινία. Θυμάμαι να κλαίω και ν' αγκαλιάζω την αδελφή μου στο υπερμεγέθες κρεβάτι των γονιών μας προσπαθώντας να μας παρηγορήσω . Το παιδικό μου μυαλό δεν μπορούσε να δεχτεί το μη αίσιο τέλος!
















Στην εφηβεία με άγγιξε μία άλλη-σχετικά άγνωστη-ταινία του το What Dreams May Come που μου την έμαθε μία αιώνια φίλη μου. O Robin πεθαίνει σε τραγικό δυστύχημα και πάει στον παράδεισο. Αποφασίζει όμως να εγκαταλείψει την ασφάλεια του παραδείσου  για να ξαναβρεί  την αδελφή ψυχή του που έγινε αυτόχειρας μετά τον χαμό του. Mύριες ποιητικές εικόνες, χείμαρρος συναισθημάτων με κυρίαρχο συναίσθημα..τι άλλο..την αστείρευτη αγάπη!











Αντίο Oh Captain,my Captain!!!