Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Γιατί ακόμη βλέπουμε Homeland ;

Eν αναμονή της 6η σεζόν παραθέτω τους λόγους που το Homeland έγινε τεράστιο τηλεοπτικό φαινόμενο και κέρδισε μία θέση στις 10 καλύτερες σειρές εις τους αιώνας των αιώνων.
Warning:  το κείμενο είναι φουλ σποιλεράτο για να μην αρχίσετε να με καταριέστε σαν να είμαι ο Χακάνι.



















1.H μοναδικότητα της Kέρι aka Claire Danes.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι η συμβατική ξανθιά με την τέλεια μύτη, το τέλεια γυμνασμένο κορμί και το τέλειο ξανθό (όχι νταξ το μαλλί είναι αξιοζήλευτο). Γι΄αυτό την λατρεύουμε γιατί δεν είναι τέλεια ούτε εμφανισιακά ούτε ψυχολογικά-συναισθηματικά. Έχει ψυχάρα, μοναδική ευστροφία και διαύγεια (τις μισές φορές).  Στον κόσμο του Homeland είναι η drone queen αλλά στην πραγματικότητα είναι η drama queen, με την καλή έννοια,  εξ'ού και έχει αποσπάσει όχι μία αλλά δύο Χρυσές Σφαίρες. Carry on Carr-ie!













H Claire Danes, που την είχαμε ξεχωρίσει από το Shop Girl, είναι Η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ και το ΄χει αποδείξει ουκ ολίγες φορές. Ενδεικτικά...όταν πήγε να πνίξει το παιδί της στην μπανιέρα, όταν είχε παραισθήσεις και πυροβολούσε με τα δάχτυλά της, όταν παρακολουθούσε το βίντεο που υπέφερε ο Κουίν (κλάμα η Κέρι, γοερό κλάμα και εμείς). Για να κλείσουμε τον διθύραμβο σοβαρά....Κέρι και τα μυαλά στο μπλέντερ!

2.Εξίσου πολύτιμοι είναι και οι συμπρωταγωνιστές, Σαουλ και Κουίν.
Aπό σέβας θα αναφερθούμε πρώτα στον χαμηλών τόνων Σαουλ, την απόλυτη πατρική φιγούρα. Δεν μπορεί ν΄αρνηθεί τίποτα στην Κέρι, δείχνει τη στοργή και την αφοσίωσή του σ΄εκείνη με την παραμικρή ευκαιρία (οκ βέβαια στην 5η σεζόν μας τα χάλασε λίγο αλλά για τέσσερις σεζόν ήταν σπαθί). Ερμηνευτικά μας κέρδισε στην 4η σεζόν που λύγισε και έδειξε την ανθρώπινη πλευρά του (λίμνες δακρύων στο 9ο επεισόδιο ) αλλά τον παραδεχτήκαμε στον 5ο κύκλο όταν τα πήρε με Άλισον (και πολύ άργησε) και την έκανε χαλκομανία και μετά σουρωτήρι. Payback bitchhhhh!














Στο άλλο άκρο ο Κουίν ή πιο σωστά ο Κουίναρος! Απόλυτος, ψυχρός εκτελεστής, θερμοκέφαλος (ουδείς μπορεί να ξεχάσει τη στιγμή που φλίπαρε και απείλησε Μπρόντι, εκεί σ΄ερωτευτήκαμε παράφορα), προστάτης των αδύναμων. Μπορεί να είναι φονική μηχανή αλλά όταν κοιτάει τα μεγάλα στεναχωριάρικα μάτια της Κέρι κάτι σκιρτάει μέσα του και πέφτει η πανοπλία του. Γατούλης γίνεται. 










Δυστυχώς δεν έκαναν ποτέ το δαιμονισμένο σεξ που λαχταρούσαμε!!Ότι και να συμβεί θα έχουμε φυλαγμένο στη καρδιά μας το γράμμα σου.
p.s: Μα όλοι να υποκύπτουν στη γοητεία της Κέρι ... Μπρόντι(ευκολάκι), Κουίν (δυσκολάκι που ήταν τελικά ευκολάκι), Αγιάν (έστω γεύτηκες...την Κέρι πριν πεθάνεις!), Γιόνας (μέχρι και η Γερμανία υποτάχθηκε σε σένα), Όττο...

3.Μία τέτοιου είδους σειρά στηρίζεται και στην ισχύ των κακών.
Μία κατασκοπική (ή κόμικ) σειρά που σέβεται τον εαυτό της οφείλει να έχει μισητούς χαρακτήρες που λατρεύεις να καταριέσαι. Παραδείγματος χάριν οι τρομοκράτες είναι όλοι ένας και ένας, Πιο σκατόφατσες δεν παίζει. Αμπούρ Ναζίρ, Χακάνι( άλλο μούτρο)! Έχουμε μένος για Χακάνι γιατί εξαιτίας του πέθανε η Φάρα. Φτου ρε!




















Σε δεύτερη φάση, ο Μπρόντι , παρόλο που ήταν βασικός πρωταγωνιστής για τρεις κύκλους , ανάθεμα αν τον συμπαθούσε κάποιος . In Κουίν, out Μπρόντι. Καλά έκαναν και σε διακωμώδησαν στο SNL ότι άνοιγες απειροελάχιστα το στόμα σου. Από την black-list μας δεν λείπει ούτε το κωλόφιδο η Άλισον (από την αρχή δεν μας γέμιζες το μάτι) , ούτε ο Ντένις , ο άντρας (μάλλον ανδράριο) της πρέσβειρας που φαρμάκωνε την Κέρι μας. Αμέτρητες οι φορές που εκτοξεύσαμε το μαξιλάρι και προσγειώθηκε στην οθόνη ενώ εξαπολύαμε βρισιές και κατάρες.

4. Αλυσιδωτά plot twist που τσουρουφλίζουν τα εγκεφαλικά μας κύτταρα.
Aναρωτιόμαστε τι άλλο θα σκαρφιστούν οι σεναριογράφοι για να αναπηδάμε από τη θέση μας και να μένει ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας ένα μεγάλο WTF! Μας ιντριγκάρει που μεταφερόμαστε συχνά πυκνά στο πεδίο μάχης και δεν μένουμε απομονωμένοι στα αποστειρωμένα γραφεία της CIA ή της κάθε πρεσβείας.














Παίρνουμε λίγο αέρα ρε αδελφέ...μπα μάλλον χώμα στα μούτρα αφού οι εκρήξεις είναι απανωτές! Μέχρι τώρα όλες (ΜΑ ΟΛΕΣ) οι σεζόν έχουν δυνατό σεναριακό πυρήνα για να ανανεώνουν το ενδιαφέρον μας. Αν και συνήθως ξεχωρίζουμε την παρθενική σεζόν κάθε σειράς στην προκείμενη περίπτωση ΥΠΕΡ-λατρέψαμε την 4η. Ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας με το αριστοτεχνικό χτίσιμο του σασπένς. Το Ηomeland είναι ο ορισμός του κατασκοπικού δράματος και μην φέρνετε αντιρρήσεις γιατί θ΄ανοίξετε μέτωπο...

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

Carol(2015)

Mπορεί να προμοτάρουν άλλες ταινίες ως τα απόλυτα ρομάντζα (Me before you) αλλά στην πραγματικότητα η πιο όμορφη και αυθεντική ιστορία αγάπης-την τελευταία διετία- ήταν η Carol. Είμαι αδικαιολόγητη που άργησα τόσο να τη δω αλλά ίσως ήταν η καλύτερη χρονική στιγμή για να την εκτιμήσω βαθύτατα και να την βάλω στο πάνθεον των ρομαντικών ταινιών.



















+Κατά κύριο λόγο είναι δράμα χαρακτήρων που εξελίσσεται στην εποχή του '50 , σκηνοθετημένο με στυλ από τον Todd Haynes (Far from Heaven) χάρη στα υπέροχα μελαγχολικά καδραρίσματα. Διάχυτο το αίσθημα της νοσταλγίας που ενισχύεται από την υπέροχη μουσική επένδυση.


Cate Blanchett όσο αψεγάδιαστη εξωτερικά, τόσο τσακισμένη εσωτερικά, παγιδευμένη σε μία κοινωνία που ξέρει μόνο να κριτικάρει. Κάθε βλέμμα της, κάθε αθώο(ή μη) άγγιγμα της υποδηλώνει την βαθύτερη επιθυμία της για αγάπη. Είναι λυπηρό να βραβεύτηκε για την ''Blue Jasmine'' του Woody και όχι γι' αυτή την ερμηνεία ζωής. Γιατί ας είμαστε ειλικρινείς η Brie Larson ήταν αξιόλογη στο ''Room'' αλλά αφενός o Jacob Tremblay ήταν ο αστέρας της ταινίας, αφετέρου δεν μπόρεσε να χτυπήσει το ερμηνευτικό βάθος της Cate.













+Aντίστοιχα αδικήθηκε και η Rooney Mara που άξιζε να γυρίσει σπίτι με τον θείο Όσκαρ, αντ΄αυτού καλογυαλίζει το αγαλματίδιο η Alicia Vikander(who? η ρομποτική και ΑΝΕΚΦΡΑΣΤΗ Vikander!). H αδελφή της Kate Mara δείχνει απίστευτη ερμηνευτική ευελιξία αν αναλογιστούμε και την σκοτεινή ερμηνεία της στο ''Girl with the dragon tattoo''. Στο Carol η Rooney, ως Τherese, με την αφέλεια(!) που τη διακρίνει αφήνεται στα μυστικά του έρωτα και στα καταπιεσμένα ένστικτά της. Τόσο η Rooney όσο και η Cate δίνουν νατουραλιστικές ερμηνείες , δεν εκβιάζουν το συναίσθημα αλλά κατορθώνουν ν΄αγγίξουν τις ευαίσθητες χορδές μας.












+Από την ταινία αποκομίσαμε πως...
Η εγκάρδια αγκαλιά δίνει χώρο στον ερωτευμένο ν' αναπτυχθεί χωρίς να τον εγκλωβίζει.

Το παρατεταμένο άγγιγμα που φέρνει ρίγος στη ραχοκοκκαλιά μπορεί να είναι μία αιώνια υπόσχεση.

Μία φωτογραφία μπορεί να αποτυπώνει την ομορφιά του ανέγγιχτου, του οράματος για ένα κοινό μέλλον.

Οι βαθύτερες επιθυμίες αυξάνουν την ευπάθειά μας στην απογοήτευση αλλά αξίζει να ρισκάρουμε από το να μένουμε στα ρηχά.

Αξίζει ν΄αναζητάμε διακαώς μέσα στο πλήθος το βλέμμα-καταφύγιο που φέρνει αγαλλίαση στην καρδιά μας.

Δεν αξίζει να αγκιστρωνόμαστε σε συμβατικές σχέσεις και να μην ξεθάβουμε τους θησαυρούς της πραγματικής αγάπης.

Ο έρωτας δεν λογαριάζει εμπόδια...χρόνια...φύλο!