Σ' έναν ουτοπικό κόσμο δεν θα υπήρχαν κλίκες-σκοπιμότητες και θα βραβεύονταν οι ταινίες/ οι άνθρωποι που το αξίζουν.
Σ' έναν ιδανικό κόσμο θα είχε βραβευτεί:
-ο Hitchcock με Όσκαρ σκηνοθεσίας για το Vertigo το 1959
-ο Sly με Όσκαρ Β΄Αντρικου ρόλου για το Creed τo 2016
-ο Μικι Ρουρκ για το Wrestler (ανάθεμααααααα) το 2008 γιατί όπως και στην περίπτωση του Stallone ο ρόλος ήταν προσωπική υπόθεση.
-ο Εdward Norton για το ''American History X'' τo 1998. Ντροπή και αίσχος.
-η Cate Blanchett για την Elisabeth (ακόμη βγάζουμε φλύκταινες που το πήρε η Gwyneth) τo 1999
-o Nick Nolte για το Warrior (ταινιάρα) τo 2011
-η Rosamund Pike για το Gone girl τo 2015. Ρόζι που σας αξίζει εκεί στην ακαδημία.
-η Renée Zellweger για την Bridget (μα να το σηκώσει το χάλι η Halle????) το 2002
......και θα ήταν υποψήφιος o Jake Gyllenhaal για το ''Nightcrawler''
Στο πνεύμα της αδικίας θα αναφερθούμε στα δικά μας θέλω αντί να κάνουμε προβλέψεις για την οσκαρική βραδιά αφού κακά τα ψέματα είναι δρομολογημένη. Ελπίζουμε έστω οι ταινίες που άφησαν αποτύπωμα στη ψυχή μας ν' αντέξουν και στο πέρασμα του χρόνου.
Β' Γυναικείος ρόλος: Viola Davis,''Fences''.
Ασυζητητί στη Viola γιατί είναι εξαίσια ηθοποιός και είχαμε αναγνωρίσει το ταλέντο της από την πρώτη σεζόν του ''How to get away with murder'' , όπου έχει τσιμπήσει και τη χρυσή της Σφαίρα. Βαιόλα είσαι ηθοποιός με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν υποδύεσαι απλά, ζεις το ρόλο στο πετσί σου. Και φαίνεται ότι δεν είσαι οσκαρολάγνα γι' αυτό σε λατρεύουμε ακόμη περισσότερο. H ταινία ήταν αρκετά κουραστική λόγω της μακρόσυρτης διάρκειας, της ''θεατρικής'' σκηνοθεσίας και των συναισθηματικά φορτισμένων διαλόγων αλλά εσύ έλαμψες.
Α' Γυναικείος Ρόλος: Natalie Portman, "Jackie''.
Το Ναταλάκι από τόσο δα μικρούλικο εντυπωσιάζει κοινό και κριτικούς με την ερμηνευτική της δεινότητα και συνέπεια. Πολλές ετόλμησαν να ερμηνεύσουν την Τζακι Ο (μεταξύ των οποίων και η Katie Holmes) αλλά ποια να συγκριθεί μαζί σου. Κάθε ρουφηξιά από τσιγάρο, κάθε δάκρυ που γυάλιζε στα μάτια σου, κάθε τρεμούλιασμα της φωνής . Διεισδύουμε βαθιά στη ψυχοσύνθεση της Πρώτης Κυρίας που πάσχιζε να μην χαλάσει την αψεγάδιαστη εικόνα της. Συγχαρητήρια αξίζουν και στον Pablo Larrain γι' αυτό το αντισυμβατικό πορτρέτο.
WTF!!!Ακόμη δεν μπορούμε να δεχτούμε πως δεν είναι υποψήφια η Amy Adams. Αδικήθηκε πάρα πολύ γαμώτο!
B' Ανδρικός Ρόλος: Dev Patel, «Lion».
Δεν χάσαμε το μυαλό μας με κάποια ερμηνεία αλλά αφού πρέπει αναγκαστικά να το δώκουμε σε κάποιον ας πάει στον Dev-SlumdogMillioniare-Patel με τα puppy eyes.
A' Ανδρικός Ρόλος: Andrew Garfield, "Ηacksaw Ridge''.
Συγκλονιστική ερμηνεία από τον Αndrew σε τέτοιο βαθμό που τα δάκρυα αυλάκωναν τα μάγουλά μας. ''Help me get one more. One more''. Kινούταν πάλι με τη χάρη και το ένστικτο αραχνοειδούς (αχ Spidey αχ). Είμαι βέβαιη πως ο Μel Gibson θα έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την ερμηνεία του.
Κρίμα που ο Casey Affleck λόγω του «Manchester by the Sea» έχει σηκώσει όλα τα βραβεία. Σ' εκτιμάμε αδελφέ του Ben (ακόμη ανατριχιάζουμε με το πως φέρθηκες στην Jessica Alba και στην Κate Hudson στο ''Killer inside me'') αλλά ο Andrew έδωσε κομμάτι της ψυχής του στον ήρωα.
Kαλύτερη σκηνοθεσία: Denis Villeneuve, ''Arrival''.
Ο Villeneuve ξεδιπλώνει την αφηγηματική του μαεστρία αναδιπλώνοντας έξυπνα την ιστορία. Πολλαπλασιάζει με γεωμετρική μέθοδο τα δεδομένα που προσφέρει στο κοινό ώστε να φτάσουμε στο τεράστιο wtf. Εν ολίγοις σκηνοθετική μεγαλοπρέπεια! Well done Canada!
Αλλά δυστυχώς το αγαλματίδιο θα πάει στα χέρια του Damien Chazelle όπου επουδενί δεν το αξίζει γιατί η ταινία δεν είχε ρευστή αφήγηση (flow που λένε στο χωριό μου). Σίγουρα διέθετε υπέροχες στιγμές (η χορογραφία στο παγκάκι/το τελευταίο νοσταλγικό what if που έφερε δάκρυα στα μάτια μας) αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλα μιούζικαλ όπως το Moulin Rouge του μάγου Baz Luhrmann.
ps iloveu: Θα θέλαμε να πάρει και το Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σενάριου και αντίστοιχα ο Αστακός- του δικού μας Λάνθιμου -πρωτότυπου. Οψόμεθα!
Καλύτερη Ταινία: "Ηacksaw Ridge''.
Ο Mel Gibson παρέδωσε ένα στιβαρό κινηματογραφικό σύνολο και μας θύμισε τις παλιές κινηματογραφικές μέρες του Braveheart. 'Εδειξε τον απαραίτητο σεβασμό στο πρόσωπο και στην ίδια την ιστορία.
Όσον αφορά την ηθοποιία, ο Garlfield έδωσε την καλύτερη ερμηνεία της ζωής του (μέχρι τώρα) αλλά και το υπόλοιπο καστ (ακόμη και ο Vince Vaugn) έβαλε το λιθαράκι του στο όραμα του Μελ.
Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι το εισαγωγικό, το δεύτερο παρουσιάζει την κόλαση του πολέμου με απίστευτα αληθοφανείς σκηνές (ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟ το μοντάζ) ισορροπώντας έτσι ώστε να μη χαρακτηριστεί ως ένα αιματοβαμμένο έπος, ένα λουτρό αίματος όπως τα ''Πάθη του Χριστού''.
Είναι μία αντιπολεμική ιδέα μέσα σε μία πολεμική ταινία.
"I don't know how I'm going to live with myself if I don't stay true to what I believe.''
Πραγματικά εάν ακολουθούμε τις πεποιθήσεις μας δεν θα βγούμε ποτέ χαμένοι.
Σ' έναν ιδανικό κόσμο θα είχε βραβευτεί:
-ο Hitchcock με Όσκαρ σκηνοθεσίας για το Vertigo το 1959
-ο Sly με Όσκαρ Β΄Αντρικου ρόλου για το Creed τo 2016
-ο Μικι Ρουρκ για το Wrestler (ανάθεμααααααα) το 2008 γιατί όπως και στην περίπτωση του Stallone ο ρόλος ήταν προσωπική υπόθεση.
-ο Εdward Norton για το ''American History X'' τo 1998. Ντροπή και αίσχος.
-η Cate Blanchett για την Elisabeth (ακόμη βγάζουμε φλύκταινες που το πήρε η Gwyneth) τo 1999
-o Nick Nolte για το Warrior (ταινιάρα) τo 2011
-η Rosamund Pike για το Gone girl τo 2015. Ρόζι που σας αξίζει εκεί στην ακαδημία.
-η Renée Zellweger για την Bridget (μα να το σηκώσει το χάλι η Halle????) το 2002
......και θα ήταν υποψήφιος o Jake Gyllenhaal για το ''Nightcrawler''
Στο πνεύμα της αδικίας θα αναφερθούμε στα δικά μας θέλω αντί να κάνουμε προβλέψεις για την οσκαρική βραδιά αφού κακά τα ψέματα είναι δρομολογημένη. Ελπίζουμε έστω οι ταινίες που άφησαν αποτύπωμα στη ψυχή μας ν' αντέξουν και στο πέρασμα του χρόνου.
Β' Γυναικείος ρόλος: Viola Davis,''Fences''.
Ασυζητητί στη Viola γιατί είναι εξαίσια ηθοποιός και είχαμε αναγνωρίσει το ταλέντο της από την πρώτη σεζόν του ''How to get away with murder'' , όπου έχει τσιμπήσει και τη χρυσή της Σφαίρα. Βαιόλα είσαι ηθοποιός με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν υποδύεσαι απλά, ζεις το ρόλο στο πετσί σου. Και φαίνεται ότι δεν είσαι οσκαρολάγνα γι' αυτό σε λατρεύουμε ακόμη περισσότερο. H ταινία ήταν αρκετά κουραστική λόγω της μακρόσυρτης διάρκειας, της ''θεατρικής'' σκηνοθεσίας και των συναισθηματικά φορτισμένων διαλόγων αλλά εσύ έλαμψες.
Α' Γυναικείος Ρόλος: Natalie Portman, "Jackie''.
Το Ναταλάκι από τόσο δα μικρούλικο εντυπωσιάζει κοινό και κριτικούς με την ερμηνευτική της δεινότητα και συνέπεια. Πολλές ετόλμησαν να ερμηνεύσουν την Τζακι Ο (μεταξύ των οποίων και η Katie Holmes) αλλά ποια να συγκριθεί μαζί σου. Κάθε ρουφηξιά από τσιγάρο, κάθε δάκρυ που γυάλιζε στα μάτια σου, κάθε τρεμούλιασμα της φωνής . Διεισδύουμε βαθιά στη ψυχοσύνθεση της Πρώτης Κυρίας που πάσχιζε να μην χαλάσει την αψεγάδιαστη εικόνα της. Συγχαρητήρια αξίζουν και στον Pablo Larrain γι' αυτό το αντισυμβατικό πορτρέτο.
WTF!!!Ακόμη δεν μπορούμε να δεχτούμε πως δεν είναι υποψήφια η Amy Adams. Αδικήθηκε πάρα πολύ γαμώτο!
B' Ανδρικός Ρόλος: Dev Patel, «Lion».
Δεν χάσαμε το μυαλό μας με κάποια ερμηνεία αλλά αφού πρέπει αναγκαστικά να το δώκουμε σε κάποιον ας πάει στον Dev-SlumdogMillioniare-Patel με τα puppy eyes.
A' Ανδρικός Ρόλος: Andrew Garfield, "Ηacksaw Ridge''.
Συγκλονιστική ερμηνεία από τον Αndrew σε τέτοιο βαθμό που τα δάκρυα αυλάκωναν τα μάγουλά μας. ''Help me get one more. One more''. Kινούταν πάλι με τη χάρη και το ένστικτο αραχνοειδούς (αχ Spidey αχ). Είμαι βέβαιη πως ο Μel Gibson θα έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος από την ερμηνεία του.
Κρίμα που ο Casey Affleck λόγω του «Manchester by the Sea» έχει σηκώσει όλα τα βραβεία. Σ' εκτιμάμε αδελφέ του Ben (ακόμη ανατριχιάζουμε με το πως φέρθηκες στην Jessica Alba και στην Κate Hudson στο ''Killer inside me'') αλλά ο Andrew έδωσε κομμάτι της ψυχής του στον ήρωα.
Ο Villeneuve ξεδιπλώνει την αφηγηματική του μαεστρία αναδιπλώνοντας έξυπνα την ιστορία. Πολλαπλασιάζει με γεωμετρική μέθοδο τα δεδομένα που προσφέρει στο κοινό ώστε να φτάσουμε στο τεράστιο wtf. Εν ολίγοις σκηνοθετική μεγαλοπρέπεια! Well done Canada!
Αλλά δυστυχώς το αγαλματίδιο θα πάει στα χέρια του Damien Chazelle όπου επουδενί δεν το αξίζει γιατί η ταινία δεν είχε ρευστή αφήγηση (flow που λένε στο χωριό μου). Σίγουρα διέθετε υπέροχες στιγμές (η χορογραφία στο παγκάκι/το τελευταίο νοσταλγικό what if που έφερε δάκρυα στα μάτια μας) αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλα μιούζικαλ όπως το Moulin Rouge του μάγου Baz Luhrmann.
ps iloveu: Θα θέλαμε να πάρει και το Όσκαρ καλύτερου διασκευασμένου σενάριου και αντίστοιχα ο Αστακός- του δικού μας Λάνθιμου -πρωτότυπου. Οψόμεθα!
Καλύτερη Ταινία: "Ηacksaw Ridge''.
Ο Mel Gibson παρέδωσε ένα στιβαρό κινηματογραφικό σύνολο και μας θύμισε τις παλιές κινηματογραφικές μέρες του Braveheart. 'Εδειξε τον απαραίτητο σεβασμό στο πρόσωπο και στην ίδια την ιστορία.
Όσον αφορά την ηθοποιία, ο Garlfield έδωσε την καλύτερη ερμηνεία της ζωής του (μέχρι τώρα) αλλά και το υπόλοιπο καστ (ακόμη και ο Vince Vaugn) έβαλε το λιθαράκι του στο όραμα του Μελ.
Το πρώτο μέρος της ταινίας είναι το εισαγωγικό, το δεύτερο παρουσιάζει την κόλαση του πολέμου με απίστευτα αληθοφανείς σκηνές (ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟ το μοντάζ) ισορροπώντας έτσι ώστε να μη χαρακτηριστεί ως ένα αιματοβαμμένο έπος, ένα λουτρό αίματος όπως τα ''Πάθη του Χριστού''.
Είναι μία αντιπολεμική ιδέα μέσα σε μία πολεμική ταινία.
"I don't know how I'm going to live with myself if I don't stay true to what I believe.''
Πραγματικά εάν ακολουθούμε τις πεποιθήσεις μας δεν θα βγούμε ποτέ χαμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου